English will come linked here
De uitspraak is water bij de wijn, maar met vrijeschool/antroposofie vond ik diksap wel toepasselijk. Antroposofie als onverdunde diksap…..

Begin maart 2024 was er een bijeenkomst van de antroposofische vereniging, georganiseerd door Eveline Clignett van Waldorf Inspiration/ Everyday Mommyday. Zij krijgt meer vragen over antroposofische thema’s dan zij kan beantwoorden, eigenlijk is dat ook iets waarin de antroposofische vereniging in zou kunnen faciliteren, en de vraag van de dag was dus hoe dat voor elkaar te krijgen. Hoe kan de antroposofische vereniging, en antroposofie in het algemeen, de maatschappij bereiken.

Behalve het broodkruimeltjes spoor dat ik probeer te creëren, weet ik het antwoord ook niet direct. Wel heb ik het vermoeden dat we minder bezorgd moeten zijn voor verwateren.
Het viel mij mee hoe vaak het die dag gezegd werd, maar het klonk wel even, dat we niet de antroposofie moeten laten verwateren. En rondom de vrijeschool wordt dat wel eens gezegd, dat we te veel water bij de wijn doen. Mijn gedachte is, als ik het extreem moet zeggen; goed zo!

Ik geef euritmie les aan twee, soms drie vrijescholen, en ik heb op drie andere plekken gewerkt. Meer dan de helft van de leerlingen kan euritmie prima oppakken, zeker als de school goed ontspannen ‘stroomt’. Een aantal heeft het er zwaar mee. En ik dan met een les te geven die iedereen wel ergens pakt.

Mijn indruk, en ik wil het nog eens gaan proberen, is dat bij een aantal leerlingen één euritmie (letter) gebaar voldoende is, voor de hele week. Dat we tijdens de les één gebaar sterk neer zetten, bij wijze van spreken de letter B, en dat dat al genoeg impact op deze kinderen heeft.

Ik vermoed dat dit ook geldt voor de antroposofie als geheel. Dat die nog te veel wordt gebracht als een zwaar, intens geheel, als onverdunde diksap. Puur, dik, mierzoet en ondrinkbaar.
En dat het antwoord, hoe kan antroposofie de maatschappij in gebracht worden, juist ligt in een goede scheut water erbij.